Δέσπω Αθ. Λιάλιου, ΑΔΙΠ και αξιολόγηση ΑΕΙ

Σχόλιο στο ESOS 17-8–12: http://www.esos.gr/dimosia-ekpaidefsi/tritovathmia/item/29432-adip-ston-aera-oi-ereynitikoi-poroi-kai-ta-metaptyxiaka-ton-aei-eksaitias-diakopis-ton-aksiologiseon.html

Να πώς έδρασε η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου: Από τη μία καθυστερούσε, (σχεδόν είχε ακυρώσει) τις  εξωτερικές αξιολογήσεις (συκοφαντώντας τα Πανεπιστήμια, ότι δεν δέχονται να αξιολογηθούν, (μέχρι και στην πρόσφατη συζήτηση στη Μορφωτικών και τη Βουλή αυτό λέγανε και κάποιοι πολύ «διαβασμένοι» βουλευτές μας, και ο σχεδόν πάντα απρεπώς ομιλών και τηλεοπτικώς Πάγκαλος, ο και παίζων επιτυχώς, δεν μπορώ να μην το σημειώσω, το ρόλο και του «λαγού») και από την άλλη δεν ενέκρινε (στοίβαζε κατά κυριολεξία τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα, μεταξύ αυτών και τα Διακρατικά, στις αποθήκες του (έτσι, να φαίνεται ότι τα Ελληνικά ΑΕΙ δεν έχουν διεθνή παρουσία, ίσως γιατί δεν μπορούν, κι ας έχουμε περάσει οι περισσότεροί μας ένα μέρος των σπουδών μας στο εξωτερικό, κι ας έχουν τα Ελληνικά ΑΕΙ τη μεγαλύτερη ερασμιακή κίνηση μέσα στην ΕΕ), και... τα έστελνε πίσω μετά από παρέλευση έτους και πλέον) «γράφοντας» ότι δεν εγκρίνονται, γιατί τα Τμήματα δεν πέρασαν εξωτερική αξιολόγηση. Ουσιαστικά η Διαμαντοπούλου (συνεπικουρούντος και του αγαπητού Βασίλη Παπάζογλου και του ακριβοθώρητου Πανάρετου) έκανε το παν να μην εφαρμοσθεί ο νόμος Γιαννάκου, γι᾽ αυτό πάγωσε τους τετραετείς προγραμματισμούς, ακύρωσε το έργο της ΑΔΙΠ, δηλ. την εξωτερική αξιολόγηση των ΑΕΙ-ΤΕΙ, και πάγωσε τη μεταπτυχιακή έρευνα. Ας μην ειπωθεί τίποτα για τη χρηματοδότηση, το κούρεμα των αποθεματικών (για να μην τίθεται θέμα εξαιρέσεως των ΑΕΙ-ΤΕΙ από την κοινή μοίρα) και τις προκηρύξεις νέων θέσεων που χρονολογείται το πάγωμα από τον Αύγουστο του 2010 (δηλ. 0 από 0=0, κατά τα μηδενικά της Διαμαντοπούλου). Ο διορισμός των εκλεγμένων μελών ΔΕΠ, ΕΠ, ΕΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ κτλ. είναι κάτι που ανάγεται στη βίωση του τραγικού των «ερριμένων» στο πουθενά του Σάρτρ. Κατά τα άλλα έκανε 70 τραπέζια των 20/30 ατόμων (http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=416654), και καναδυό συνδέσμους με τα ίδια άτομα, ως υπογάστριο των πολιτικών της φιλοδοξιών. Αξίζει αυτά «τα έργα και αι ημέραι» να τύχουν έρευνας με ένα μεταπτυχιακό, με πολλές πολλές υποσημειώσεις ελληνόγλωσσες και ξενόγλωσσες, για να μην πέσει και το επίπεδο... Ξέρουν οι πανεπιστημιακοί των σαράντα χρόνων υπηρεσίας πώς εκδικείται η ιστορία τους συκοφάντες. (Προς τους διαχειριστές της σελίδας: Το ότι δεν δημοσιεύετε, ή μερικές φορές τροποπείτε κάποια σχόλιά μου, ουδόλως με ενδιαφέρει, γιατί τα υποβαλλόμενα τα δημοσιεύω στο προσωπικό μου blog http://ellenophonia.blogspot.gr/, καταγράφοντας το γεγονός της μη δημοσιεύσεως από μέρους σας).

Δέσπω Αθ. Λιάλιου, Αντιπρύτανις του ΑΠΘ

Και η μόλις προ ολίγου δημοσίευση στο ESOS:
Να πώς έδρασε η προηγούμενη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου: Από τη μία καθυστερούσε, (σχεδόν είχε ακυρώσει) τις εξωτερικές αξιολογήσεις (συκοφαντώντας τα Πανεπιστήμια, ότι δεν δέχονται να αξιολογηθούν, (μέχρι και στην πρόσφατη συζήτηση στη Μορφωτικών και τη Βουλή αυτό λέγανε και κάποιοι πολύ «διαβασμένοι» βουλευτές μας, και ο σχεδόν πάντα απρεπώς ομιλών και τηλεοπτικώς Πάγκαλος, ο και παίζων επιτυχώς, δεν μπορώ να μην το σημειώσω, το ρόλο και του «λαγού») και από την άλλη δεν ενέκρινε (στοίβαζε κατά κυριολεξία τα Μεταπτυχιακά Προγράμματα, μεταξύ αυτών και τα Διακρατικά, στις αποθήκες του (έτσι, να φαίνεται ότι τα Ελληνικά ΑΕΙ δεν έχουν διεθνή παρουσία, ίσως γιατί δεν μπορούν, κι ας έχουμε περάσει οι περισσότεροί μας ένα μέρος των σπουδών μας στο εξωτερικό, κι ας έχουν τα Ελληνικά ΑΕΙ τη μεγαλύτερη ερασμιακή κίνηση μέσα στην ΕΕ), και... τα έστελνε πίσω μετά από παρέλευση έτους και πλέον) «γράφοντας» ότι δεν εγκρίνονται, γιατί τα Τμήματα δεν πέρασαν εξωτερική αξιολόγηση. Ουσιαστικά η Διαμαντοπούλου (συνεπικουρούντος και του αγαπητού Βασίλη Παπάζογλου και του ακριβοθώρητου Πανάρετου) έκανε το παν να μην εφαρμοσθεί ο νόμος Γιαννάκου, γι᾽ αυτό πάγωσε τους τετραετείς προγραμματισμούς, ακύρωσε το έργο της ΑΔΙΠ, δηλ. την εξωτερική αξιολόγηση των ΑΕΙ-ΤΕΙ, και πάγωσε τη μεταπτυχιακή έρευνα. Ας μην ειπωθεί τίποτα για τη χρηματοδότηση, το κούρεμα των αποθεματικών (για να μην τίθεται θέμα εξαιρέσεως των ΑΕΙ-ΤΕΙ από την κοινή μοίρα) και τις προκηρύξεις νέων θέσεων που χρονολογείται το πάγωμα από τον Αύγουστο του 2010 (δηλ. 0 από 0=0, κατά τα μηδενικά της Διαμαντοπούλου). Ο διορισμός των εκλεγμένων μελών ΔΕΠ, ΕΠ, ΕΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ κτλ. είναι κάτι που ανάγεται στη βίωση του τραγικού των «ερριμένων» στο πουθενά του Σάρτρ. Κατά τα άλλα έκανε 70 τραπέζια των 20/30 ατόμων , και καναδυό συνδέσμους με τα ίδια άτομα, ως υπογάστριο των πολιτικών της φιλοδοξιών. Αξίζει αυτά «τα έργα και αι ημέραι» να τύχουν έρευνας με ένα μεταπτυχιακό, με πολλές πολλές υποσημειώσεις ελληνόγλωσσες και ξενόγλωσσες, για να μην πέσει και το επίπεδο... Ξέρουν οι πανεπιστημιακοί των σαράντα χρόνων υπηρεσίας πώς εκδικείται η ιστορία τους συκοφάντες. (Προς τους διαχειριστές της σελίδας: Το ότι δεν δημοσιεύετε, ή μερικές φορές τροποπείτε κάποια σχόλιά μου, ουδόλως με ενδιαφέρει, γιατί τα υποβαλλόμενα τα δημοσιεύω στο προσωπικό μου blog , καταγράφοντας το γεγονός της μη δημοσιεύσεως από μέρους σας).
Δέσπω Αθ. Λιάλιου, Αντιπρύτανις του ΑΠΘ

Σάββατο, 18 Αυγούστου 2012 00:16 posted by Στέλιος Παπαδάς

Αγαπητή κ. Αντιπρύτανη,

σίγουρα στα έργα και ημέραι θα πρέπει χωρίς δισταγμό να προσθέσει ο κάθε λογικός πολίτης αυτή της χώρας και την πυγμή που επιδείξατε με γνωστούς και μη εξαιρετέους συναδέλφους σας προκειμένου να εμποδίσετε την εφαρμογή νόμου ψηφισμένου από τη Βουλή .

Απάντηση συνέχεια  στο ESOS:

Οφείλετε, κ. Στέλιο Παπαδά, να τεκμηριώνετε το λόγο σας, για να διεκδικείτε και τον τίτλο του λογικού και τον τίτλο του πολίτη. Η αιτίασή σας πρέπει να έχει τα στοιχεία του πότε, πού, με ποιές ενέργειες, άλλως θα πω ότι κινείσθε σε ένα ομαδικό φαντασιακό χώρο σκοπευμένης παράκρουσης και ιδιοτέλειας, που επιδιώκει τη δημιουργία κλίματος ότι στα ΑΕΙ δεν τηρούνται οι νόμοι, συν το ότι «μεταβαίνετε εις έτερον γένος», μεταφέροντας το ανύπαρκτο επιχείρημά σας σε γενικότητες ομαδικής ψυχοθεραπείας. Κοινώς συκοφαντείτε. Να είστε σίγουρος ότι, αν υπήρχε έστω και το παραμικρό τεκμήριο παραβάσεως καθήκοντος, θα είχα υποστεί τις συνέπειες του νόμου. Αντιθέτως υπέστην τη βιαιότητα συγκεκριμένως και κατ᾽ επανάληψη, γιατί επεδίωξα μετά συνεπείας την εφαρμογή του νόμου, ως είχα χρέος. Η Ελληνική Πολιτεία παρέχει τα μέσα για την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών, τα ένδικα μέσα αμφισβήτησης, καθώς και τους τρόπους ελέγχου των οργάνων της. Κανείς όμως δεν θα μπορέσει να μου επιβάλει την άποψη ότι ο νόμος 4009, ακόμη και με τις πρόσφατες τροποποιήσεις, (με όσες ομαδούλες κι αν κάνει κι όσα κομματικοπολιτικά μέσα κι αν χρησιμοποιήσει), είναι ένας λειτουργικός νόμος, όπως εκείνος της κ. Γιαννάκου, τόσο κατά την καθημερινή πράξη ως προς την εκπαιδευτική και ερευνητική διαδικασία όσο και ως προς το κλίμα ασφάλειας και δικαιοσύνης για την αξιοπρέπεια των πάσης φύσεως συναδέλφων μου, πράγματα προϋποθετικά για την παραγωγή μη εξαρτημένης γνώσης, ακόμη και σε μια πτωχή πατρίδα.