Δέσπω Αθ. Λιάλιου, «Δυο γαϊδάροι μάλωναν σε ξένο αχερώνα»..., τα παραλειπόμενα των Θρησκευτικών

Επί της κοινοποιηθείσας μοι Διαμαρτυρίας της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, φερομένης εμπαθώς και κατά του «Ποιμαντικού Τμήματος», το οποίο ουδεμία σχέση έχει, απήντησα ως εξής (Ξέρω ότι δεν θα την δημοσιοποιήσουν): 

Αγαπητοί Συνάδελφοι,
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι η μεροληπτικότητα περί τη διαχείριση του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι χαρακτηριστικό όλων των πλευρών. Όταν πριν από δύο χρόνια έγινε η συνάντηση στην Ι. Μονή Πεντέλης είπαμε ότι θα εργασθούμε όλοι μαζί. Το όλοι μαζί έγινε συνέχιση της ίδιας μορφής οργάνωσης των θεολογικών πραγμάτων, επιτροπών, επεξεργασιών. Υπό το πρόσχημα της διδακτικής και παιδαγωγικής οργάνωσης το περιεχόμενο του μαθήματος μπαίνει σε δεύτερο δαιδαλώδες πλάνο επιλεγμένων τάσεων, που διεκδικούν τη μόνη αλήθεια. Ουδέποτε έγινε κατά το μάλλον ειλικρινής διάλογος, ενώ μέσω του μαθήματος γίνεται αγώνας επιβολής ιδεολογιών καί επικυριαρχικών τάσεων, εκδηλούμενων με διαπλοκές και παραμορφώσεις. Προσωπικά δεν αποδέχομαι κανένα εξουσιαστικό παιχνίδι και καμία από τις μέχρι σήμερα αποκλειστικότητες από όλες τις πλευρές, οι οποίες εκδηλώνονται με ποικίλου είδους λάσπη και συκοφαντία. Όμως ως συμπέρασμα ιστορικό πρέπει να σας πω ότι η πολύ αποκλειστικότητα δημιουργεί αντίδραση, ενώ η βλαπτικότητα για τα κοινά είναι αναπόφευκτη. Όλοι είμεθα έξυπνοι, δεν έχουμε όλοι όμως το κουράγιο της κοινής συνέργειας. Κάποιοι, ωστόσο, είναι εξυπνότεροι να ζουν με τις ευκαιρίες.
Λυπάμαι αμφοτέρους σας για την επιλογή του αποκλειστικού δρόμου σας.
Πάντα έξω από παρέες,
Αδελφικά,
Δέσπω Αθ. Λιάλιου,
Καθηγήτρια του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ, Αναπληρώτρια Πρύτανις του ΑΠΘ)
(Πολύ φόρα πήρατε με το Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ. Να διερευνάτε πρώτα και μετά να επιτίθεσθε αθλίως)
[Σχολιο στο blog: http://religiousnet.blogspot.gr/2013/03/blog-post_9.html]

ΑΥΤΟ ΤΟ BLOG ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΑΝΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ

12-3-2013

 Αγαπητέ Χάρη, η νοητική διεργασία απαιτεί την έδραση επί κοινών εννοιών. Προσωπικά δεν μπορώ να προστάξω κανένα να εννοήσει, ή να τον εμπλέξω στις δικές μου ατραπούς σκέψης. Μου αρκεί η περιγραφή των γεγονότων ως πρώτο επίπεδο τεκμηρίωσης. Σέβομαι το ενδιαφέρον των συναδέλφων της Α/θμιας και Β/θμιας, την οποία υπηρέτησα μετά πάθους εν Ελλάδι και εν τη αλλοδαπή επί 18 έτη, δεν δέχομαι όμως το «εργολαβικό» ενδιαφερόν κανενός επί κοινών πραγμάτων. Πρέπει δε να πω ότι ουδέποτε, παρά τη μακροχρόνιά μου υπηρεσία στη Β/θμια, προσεκλήθην υπ᾽ ουδενός, ακόμη και τελευταία, έστω και θεσμικώς. Ως εκ τούτου, πας τις νοών εννοεί. Και ασφαλώς εμμένω στα προλεχθένα μου. Κάθε μέλος ΔΕΠ μπορεί να οργανώσει όποια εκδήλωση θέλει στο Πανεπιστήμιο και θα υπερασπίζομαι τη δυνατότητά του αυτή, χωρίς καμία λογοκρισία, όταν χρησιμοποιεί, όμως, τους τίτλους των οργάνων, πρέπει να προηγείται άδεια από τα συλλογικά όργανα, πράγμα το οποίο δεν έγινε. Είναι, πάντως, αρκετά περίεργο γεγονός να απευθύνονται δημιογραφικά ερωτήματα προς ένα Τμήμα Θεολογικής Σχολής από τρίτους (εκτός κι αν υπάρχουν «λαγοί» και στα καθ᾽ ημάς), τη στιγμή που οργανώθηκαν δράσεις για το Πρόγραμμα του μαθήματος των Θρησκευτικών, χωρίς να αισθανθούν οι εμπειρογνώμονες ή να έχουν τη γνώμη του, ή να κληθεί να συμβάλει, ή να ενημερωθούν τα μέλη του επισήμως. Άρα δεν είμεθα όλοι μαζί, και μήπως θα πρέπει να ευρεθεί ο πρώτος αρξάμενος χειρών αδίκων, για να συνεχισθεί ο διάλογος εν τη ουσία, όπως θα έλεγε ο αγαπημένος υμέτερος και ημέτερος Νίκος Ματσούκας;
Χαίρε πάντα μετ᾽ευκλείας
Δέσπω Αθ. Λιάλιου
[Σχόλιο στο  http://religiousnet.blogspot.gr/2013/03/blog-post_12.html]