Παραλυτικοί μεσάζοντες

Αν ήταν το θέμα της σημερινής Ευαγγελικής περικοπής τα ατέλειωτα αιτήματα των ανθρώπων, τότε η θεραπεία του παραλυτικού θα ήταν μεμονωμένη υπόθεση, κάτι που θα εξέφραζε το μότο: τύχη βουνό! Δεν είναι, όμως, έτσι η ερμηνεία, εκ των κάτω με φουλ ηθικισμό, εκ των άνω είναι η ερμηνεία, μία θεοσημεία είναι, δηλ. ο Χριστός ερωτά, για να μας φανερώσει ότι είναι τέλειος άνθρωπος, και δρα ως Θεός, θεραπεύων τα ασθενή ως Δημιουργός σε μία πορεία διανοίξεως των οφθαλμών ημών, χωρίς καμία διάκριση, γι' αυτό η κατακλείδα αφορά την πίστη και όλο το ανθρώπινο γένος, όχι για να πετύχουμε αυτά που αιτούμεθα ως ίδιο όφελος, «να έχουμε δηλ. τα μέσα» (αυτό αφορά στους πάσης φύσεως διαπλεκόμενους), αλλά να καταπιούμε τις βεβαιότητές μας αποδεχόμενοι ότι ο Χριστός της ιστορίας είναι ο ίδιος ο Θεός. Χριστός Ανέστη!