Άννα Παναγιωταρέα, Πριν ανοίξει το Τριώδιο...

Πριν ανοίξει το Τριώδιο …13/1/12

13 01 12'

Κατηγορία:

Σχόλια

Η αλήθεια είναι ότι αν σταθείς σε μια πλατεία και φωνάξεις: «Πρόεδρε», τουλάχιστον τρείς  θα γυρίσουν να σου απαντήσουν. Δεν ξέρω αν αποδίδεται στη διάθεση του Ελληνα να υπηρετήσει, να συνεισφέρει, να αγκαλιάσει μια όποια εξουσία ή και  να «βολευτεί» αλλά πάντως η διεκδίκηση μιας θέση προέδρου από το σύλλογο των απανταχού  χωριανών της Ανω Μαγουλινίτσας μέχρι και της  Προεδρίας της Δημοκρατίας φαίνεται να είναι το κρυφό όνειρο της πλειοψηφίας των  πολιτών. Σε αυτή την «ευγενή φιλοδοξία»  θα πρέπει να αποδώσουμε και την αναγγελία των υποψηφιοτήτων Καστανίδη- Τζουμάκα που προστέθηκαν στις άλλες φανερές- εκείνες  των  Μ.Χρυσοχοϊδη- Ανδ. Λοβέρδου- και στις ακόμη  μη κοινοποιηθείσες των υπολοίπων. Η φήμη  που διέτρεξε χτες την πολιτική Ιερουσαλήμ ότι ο Καστανίδης  υπέβαλε υποψηφιότητα ώστε να έχει λόγο στις εξελίξεις του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή στη διαβούλευση που θα γίνει ανάμεσα στους υποψηφίους για να καταλήξουν σε ποιού είδους διαδικασία θα πάνε για την εκλογή αρχηγού, μου φαίνεται τραβηγμένη. Γιατί βιάστηκε να εκτεθεί, σε κίνδυνο γελοιοποίησης ο Καστανίδης, για μια εισέτι φορά, τη στιγμή που ο Γ.Παπανδρέου μπορεί να εκτεθεί αντ αυτού; ; Εγώ πιστεύω ότι επειδή γνωρίζει ότι ως υποψήφιος  του ΠΑΣΟΚ στη Θεσσαλονίκη, δεν έχει καμία ελπίδα και μάλλον θα ψάχνει τις ψήφους και της οικογένειάς του, βρήκε έναν τρόπο για να έχει δωρεάν «διαφήμιση» προεκλογική. Θα σκέφτηκε σοφά – όπως  άλλωστε μας έχει συνηθίσει στην εκπληκτική  πολιτική του διαδρομή: «Μπορεί να μη με ψηφίσουν για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ αλλά οι ψηφοφόροι θα σκεφτούν ότι ψηφίζοντάς με, στέλνουν στη Βουλή έναν τέως υποψήφιο πρόεδρο». Εχει και αυτό το γούστο του…
Τις ίδιες σκέψεις  θα έκανε και ο Τζουμάκας, διότι σκεφτείτε ότι από την πλήρη αφάνεια, ξαφνικά είδε το όνομά του-πάνω που το είχε ξεχάσει και ο ίδιος- στις εφημερίδες και το άκουσε στα ηλεκτρονικά μέσα: «Ο Τζουμάκας υποψήφιος για την προεδρεία του ΠΑΣΟΚ». Βαρύγδουπο ακούγεται αλλά καλό. Εξ ου  και βιάστηκε να αναγγείλει την υποψηφιότητά του, γιατί αν καθυστερούσε έστω και δυο εβδομάδες, θα έπεφτε πάνω στο τριώδιο, όπου, ως γνωστόν συνηθίζονται οι φάρσες, οι φαρσοκομωδίες, οι πλάκες, οι μουτσούνες. Οι συνειρμοί θα ήταν εξοντωτικοί για έναν τέως πολιτικό του δικού του βεληνεκούς.
Ως τώρα οι  πολιτικοί συντάκτες αγωνιούσαμε για το αύριο του ΠΑΣΟΚ. Θα αποσυρθεί ο Γιώργος εθελουσίως για την ανακύκλωση του κινήματος ή θα μείνει μέχρι τελικής – στην κυριολεξία- εκλογικής πτώσεως;  Από την ώρα που πληροφορηθήκαμε τις υποψηφιότητες Καστανίδη- Τζουμάκα, ησυχάσαμε.. Εκτός και αν εξυφάνθη τρομερό σχέδιο από την ομάδα  Ιπποκράτους: Να μην τολμήσει  ποτέ ο Β.Βενιζέλος να αντιμετωπίσει  έναν τρομερό πολιτικό-φιλόσοφο όπως είναι ο Καστανίδης και ένα μουσειακό κομμάτι του αυθεντικού ΠΑΣΟΚ όπως ο Τζουμάκας. Κρίμα, ειλικρινά, που έχουν χάσει τον Κίμωνα…
(Contemporary Journalism)